System aktywnej rehabilitacji.

MTT  jest obecnie jest bardzo popularną metodą rehabilitacji. Przyczyną stworzenia tego typu terapii było zapotrzebowanie na zwiększenie ruchu w populacji w celu utrzymania dobrego zdrowia w sensie profilaktyki zdrowotnej oraz znalezienie efektywnej metody przywracania sprawności w przypadku leczenia rehabilitacyjnego.

Popularności tej metody dodaje fakt wykonywania dużej liczby powtórzeń (nawet do 1000) w przebiegu jednego treningu, a także możliwość prowadzenia tej terapii w grupach.

Według definicji niemieckiego podręcznika „medyczny trening terapeutyczny jest zastosowaniem treningu fizycznego u (jeszcze) zdrowych osób lub pacjentów, w ramach medycznej prewencji lub leczniczej terapii. MTT jest kontynuacją medycznego leczenia z zastosowaniem innego środka”.

Środkiem w wyżej przytoczonej definicji jest ruch. Pojęcie ruchu w znaczeniu zdrowotnym nie jest jednoznaczne.

Ruchem możemy wpływać pozytywnie na organizm, wykonując zwykłe czynności życia codziennego. Wybór roweru zamiast auta jako środka lokomocji, wchodzenie po schodach zamiast wjeżdżania windą, spacer w ramach odpoczynku zamiast oglądania telewizji, inaczej – świadome niepotrzebne nieułatwianie czynności – ma już pewien pozytywny wpływ na nasze zdrowie. Mimo iż efekty tego rodzaju ruchu są niezbyt wymierne i niezbyt szybko zauważalne, jednakże polecane, dla minimalnego, ale ważnego czynnika zapobiegającego, np. otyłości czy chorobom przemiany materii.

Natomiast ćwiczenia fizyczne to forma ruchu w celu opanowania i polepszenia pewnej czynności ruchowej. Mają powszechnie znany dobry wpływ na organizm człowieka i stanowią niezbędną część rehabilitacji. Prowadzone niesystematycznie, nie dają jednak długotrwałych zmian w parametrach fizjologicznych. Trening jest tą formą aktywności ruchowej, w której takich zmian możemy oczekiwać.

W nazwie MTT użyty jest przymiotnik „medyczny”, który oznacza zastosowanie go w przypadku wystąpienia jakichś patologii, po urazach, w różnego rodzaju dysfunkcjach lub dysbalansach. Dla odróżnienia od treningu sportowego użyte jest również określenie „terapeutyczny”. W treningu sportowym zawodnik uczy się techniki i taktyki swojej dyscypliny, w medycznym  treningu terapeutycznym pole działania jest znacznie szersze i obejmuje doskonalenie wszystkich cech motorycznych, poprawę wzorca ruchowego, przede wszystkim funkcjonalnego, stabilizację oraz trening czynności życia codziennego (ADL). Dodatkową cechą jest istotny wpływ na przemianę materii i na psychiczne samopoczucie pacjenta.

Cele:

– zmniejszenie dolegliwości bólowych,

– poprawa ruchomości stawów,

– poprawa wytrzymałości, siły i koordynacji,

– poprawa jakości czynności dnia codziennego oraz umiejętności sportowych,

– nauka kompensacji utraconych funkcji,

– profilaktyka urazów,

– zmniejszenie ilości tkanki tłuszczowej,

– poprawa wytrzymałości chrząstki stawowej, więzadeł, ścięgien i mięśni,

– propagowanie aktywnego i zdrowego stylu życia.