MASAŻ KLASYCZNY 
Cel masażu klasycznego: zadziałanie bodźcami mechanicznymi na skórę oraz zakończenia nerwowe w niej występujące, na tkankę łączną, układy: ruchu (kości, mięśnie, ścięgna, torebki stawowe), krwionośny i chłonny, a pośrednio na narządy wewnętrzne w celu wywołania w nich odczynów fizjologicznych.

MASAŻ SPORTOWY
Masaż przygotowawczy, masaż kondycyjny: stosuje się w okresie całego cyklu treningowo-startowego. Masażysta musi uwzględniać fakt, że poddani zabiegowi zawodnicy obciążeni są intensywnymi ćwiczeniami fizycznymi z dużą ilością powtórzeń w cyklu tygodniowym oraz sporymi wymaganiami od strony psychologicznej. Celem wykonywania masażu treningowego jest podwyższenie zdolności sportowca do pracy, zwiększenie możliwości czynnościowych jego organizmu oraz modyfikacja działalności mechanizmów regulacyjnych centralnego układu nerwowego. Masaż treningowy jest dla sportowca dodatkowym obciążeniem, które należy uwzględniać w planie tygodniowego cyklu zajęć. Stosowane rękoczyny, głównie rozcieranie i ugniatanie, powinny być na tyle mocne, by po ich wykonaniu wystąpiło u zawodnika uczucie zmęczenia. Głębokość, intensywność, czas trwania masażu zależą od indywidualnych cech i właściwości zawodnika, jak również od rodzaju dyscypliny sportowej. Czas trwania całkowitego masażu treningowego powinien wynosić 45-60 min. Tylko u zawodników o dużej masie mięśniowej masaż ogólny może trwać powyżej 60 min. Przyjęło się, że masaż treningowy stosowany u pływaków, narciarzy, lekkoatletów, tenisistów i kolarzy powinien być łagodniejszy od masażu u zapaśników, pięściarzy, ciężarowców, piłkarzy i wioślarzy. Nie umniejsza to faktu, że w obu wyżej wymienionych grupach sportowych masaż powinien być głęboki i intensywny, lecz równocześnie miękki i rytmiczny. Masuje się te grupy mięśniowe, które najbardziej pracują w czasie treningu. Charakter treningu determinuje, jakie techniki trzeba włączyć do konkretnego masażu. Jeżeli zaistnieje konieczność zwrócenia większej uwagi na mięśnie, to wtedy mniej czasu poświęca się na głaskanie i rozcieranie. W przypadku wskazań do dokładnego opracowania stawów skraca się czas przeznaczony na ugniatanie, automatycznie wydłużając czas rozcierania. W masażu treningowym stosuje się przeważnie wszystkie techniki, ale zdecydowanie powinno dominować ugniatanie (nawet do 70% czasu masażu). Im większa masa mięśniowa jest poddawana masażowi (głównie ugniataniu), tym większa jest jego efektywność. Wynika to z faktu, że wraz ze zwiększeniem się obszaru masowanych mięśni zwiększa się też ilość bodźców, które w następstwie masażu docierają do centralnego układu nerwowego. Masaż treningowy należy wykonywać w 1,5-6 godz. po intensywnym treningu (najlepiej wieczorem). Ważne jest, aby mieć na uwadze, w jakiej porze dnia odbywał się trening. Jeżeli miał miejsce w godzinach późnopopołudniowych (17:00-20:00), to po nim powinno się wykonać częściowy masaż treningowy, a ewentualnie następnego dnia rano, na 6-7 godz. przed kolejnym treningiem – ogólny masaż całego ciała. Jeżeli trening został zaplanowany rano, to dopiero po nim można przystąpić do treningowego masażu całego ciała. Zatem przy 6-, 9-, 10-razowym treningu w mikrocyklu tygodniowym najbardziej celowy jest następujący rozkład masażu treningowego: I dzień treningu – masaż częściowy, II dzień treningu – masaż całościowy, III dzień treningu – masaż częściowy, IV dzień treningu – masaż całościowy, V dzień treningu – masaż częściowy, VI dzień treningu – masaż całościowy, VII dzień treningu – masaż częściowy. Oczywiście przedstawiony powyżej schemat można zmieniać, uwzględniając płeć, wiek, stopień wytrenowania oraz specyfikę danej dyscypliny sportowej. W sytuacji gdy trening odbywa się dwukrotnie w ciągu dnia, w 20-30 min. po pierwszym treningu można wykonać lekki masaż częściowy, a po upływie 1,5-6 godz. od drugiego treningu bardziej intensywny (może być całkowity). Jeżeli reakcja po masażu jest zbyt wygórowana, wskazane jest zrezygnować nawet w następnym dniu z treningu, by nie narażać organizmu zawodnika na dodatkowe obciążenie, a nawet przeciążenie (celem treningu jest uzyskanie coraz lepszej formy sportowej). Nie odbyty w danym dniu trening można zastąpić mocniejszym niż zwykle masażem częściowym lub ogólnym, poświęcając szczególną uwagę mięśniom najbardziej obciążanym w ostatnich treningach (powinno dominować głębokie ugniatanie mięśni). Ostatni masaż treningowy należy wykonać na 2 dni przed ważnymi zawodami. Ostatnie masaże mikrocyklu treningowego powinny być trochę dłuższe i energiczniejsze, ze szczególnym uwzględnieniem grup mięśniowych, które w czasie walki sportowej przyjmą na siebie najważniejsze obciążenia.

MASAŻ ODCHUDZAJĄCY to odmiana masażu klasycznego z położeniem większego nacisku na rozcieranie i ugniatanie. Intensywne rozcieranie prowadzi do wydzielania się dużych ilości ciepła, co z kolei przyspiesza wewnątrztkankową przemianę materii. Oklepywanie, wprowadzając tkanki w silne drgania, powoduje rozdrabnianie złogów toksycznych oraz nadmiaru tkanki tłuszczowej, a silne ugniatanie pozwala na wyprowadzenie ich przez krwioobieg poza ustrój. Zastosowanie sprawdzonych preparatów oraz olejków eterycznych wspomaga spalanie tkanki tłuszczowej i techniki drenażowe.

MASAŻ ANTYCELLULITOWY jest jednym z podstawowych zabiegów o potwierdzonej skuteczności w leczeniu cellulitu. Ma za zadanie usprawnić krążenie całego organizmu, a przede wszystkim miejsc gdzie nastąpiły zmiany, uelastycznić tkankę łączną i zmniejszyć obrzęki. Ważne jest więc dobranie takich technik, które stymulują krążenie, głównie limfatyczne, odpowiedzialne za odprowadzanie toksyn z organizmu oraz które działają głównie na poziomie skórnym. Podstawowymi metodami, stosowanymi w różnych etapach terapii, są: Manualny Drenaż Limfatyczny oraz Masaż Bańką Chińską. Użycie sprawdzonych preparatów oraz olejków eterycznych intensyfikuje spalanie tkanki tłuszczowej i techniki drenażowe.

MASAŻ UJĘDRNIAJĄCY to stymulacja osłabionych mięśni oraz poprawę elastyczności skóry i tkanki łącznej. Polecany jest przy nagromadzeniu opadającej, nieco zwiotczałej skóry i tkanki, np. po ciąży lub gwałtownym schudnięciu. Poprawia krążenie, liftinguje opadające pośladki oraz ujędrnia uda, brzuch i ramiona.

DRENAŻ LIMFATYCZNY – inaczej zwany masażem limfatycznym służy poprawieniu przepływu chłonki w układzie limfatycznym. Jest obecnie najbardziej efektywną metodą leczenia obrzęku. Za twórcę drenażu limfatycznego uważa się Emila Voddera, duńskiego lekarza. Drenaż limfatyczny pływa na korzystnie na przepływ chłonki, likwidację obrzęków zastoinowych, onkotycznych, zapalnych, usprawnienie transportu soli mineralnych i wody oraz procesów immunologicznych. Polega na masażu przy użyciu technik głaskania, rozcierania i ugniatania w taki sposób aby przepchnąć zalegającą chłonkę w kierunku węzłów chłonnych.

Fotolia_42921279_Subscription_Monthly_M